Choć angielski jest językiem ojczystym dla ok. 530 mln ludzi i daleko mu pod tym względem do chińskiego, z pewnością jest on „lingua franca” – językiem międzynarodowym i uniwersalnym, którego uczy się aż 1,5 mld osób na całym świecie (dla porównania – chińskiego „zaledwie” 30 mln). Co więcej, angielskim jako swoim pierwszym i głównym językiem posługują się obywatele aż 101 państw (dla porównania – arabskim, drugim w tym zestawieniu, 60 państw). Angielszczyzna należy do oficjalnych języków ONZ, a od XX wieku jest najczęściej używanym językiem w kontaktach międzynarodowych. Bywa określana jako pierwszy uniwersalny nowożytny język ludzkości. Stanowi podstawowy język nauki, handlu i polityki, a w niektórych krajach także szkolnictwa wyższego. Ponadto jest obecnie źródłem zapożyczeń językowych prawie na całym świecie.

Nauka języka obcego metodą klasowo-lekcyjną nigdy nie będzie tak skuteczna jak całkowite „zanurzenie się” w nim (ang. total immersion), które możliwe jest tylko wtedy, kiedy jesteśmy zmuszeni do używania go na co dzień w kraju, w którym jest to język ojczysty mieszkańców (ang. native speakers). Nauka angielskiego za granicą to szansa zarówno na nauczenie się języka branżowego czy specjalistycznego, jak również na poznanie jego odmiany potocznej – żywego języka, którym mówi ulica. Nawet najlepszy lektor – native speaker uczący w polskiej szkole językowej jest zobligowany prowadzić zajęcia zgodnie z jej programem czy planem nauczania. Język, którym on sam posługiwałby się na co dzień w kontaktach z bliskimi czy znajomymi, to tyko część kursu. Poza tym kursanci uczą się często języka literackiego oraz struktur zdaniowych, gramatycznych i słownictwa, które potrzebne są do zdania egzaminu czy uzyskania certyfikatu. Z kolei kurs angielskiego za granicą to przede wszystkim przełamywanie barier mentalnych związanych z tym, że nawet jeśli wiele już rozumiemy, nadal wstydzimy się mówić.

Poza tym kurs języka angielskiego za granicą to niepowtarzalna szansa na poznanie kultury innego kraju oraz nawiązanie międzynarodowych przyjaźni. Decydując się na całkowite zanurzenie w języku obcym, zaczynamy w nim myśleć i unikamy etapu, w którym każde zdanie najpierw tłumaczymy sobie w głowie, a potem boimy się je powiedzieć na głos, gdyż wciąż wydaje nam się, że popełnimy błąd. Kiedy nie wpadamy w pułapkę superpoprawności, zaczynamy używać języka obcego z podobną swobodą jak ojczystego. Zaczynamy zdawać sobie sprawę, że także native speakerzy popełniają błędy i podobnie jak my mają trudności z gramatyką czy doborem odpowiedniego słownictwa. Nauka angielskiego za granicą z pewnością „rozwiązuje” język!